Андрій Манайло родився у 1970-му році у Ужгороді, на прекрасному Подкарпаті, у родині художникув. Його предки – дідик Федор и няньо Іван – зайняли важноє місто у изобразительному искустві регіона. Основы Андрій дустав у серйозних школах: не лем на художественному опыті предкув, айбо и у офіціалних інституціях: из 1989-го рока бoв студентом Академіи Прикладного Искусства у Львові, а диплом дустав – позад переїзда у Мадярщину – у Лембергськуй Академіи Друкарства у на отділеніи графіки, у 1997-му. Женився, родилося двоє леґінюв, и зачався продиктованый житям період „ставаня на ноги”: брався за ушытко, што обеспечовало прожиток, робив у многих рекламних предприятіях, оранізовав свою фірму, и у послідні роки – гордо признавучи свої корені – є лідером мадярського русинства.За сись час провюв числені межинародні художествені пленери, и лиш у послідньий період удалому ся так організовати свуй час, ош годен бoв на 40-літньий юбілей ушорити перву персональну выставку. Чрезвычайний успіх сёі выставки вдохновив художника на прожолженіє, и теперь вyн посвящає свуй основный час творческуй роботі, котра приносить му радость и душевный мир.

Торжественна бесіда искусствознателя др. Болажа Феледі на открытіи юбілейноі выставки Андрія Манайло у Будапешті у Домі Світової Рады Мадяр.

Честовані гості!
Днишньоє открытіє выставки я начав бы єдным замічаниєм. Мені было любопытно, думаву, ош и многым из присутствующих то, ош на што способна третя генерація? Булшость из вас, майже знає, про што я думаву. Я задав сам собі вопрос: „Ци направду послі такых вызнамных талантув, як Федор Манайло, котрі так многого достигли у искусстві, може быти продолжениє? Ци може быти предствитель третьої генерації, Андрій Манайло, настоящим художником даже при такых обстоятельствах, котрі склалися у його жизни, бо знаєме, ош Андрій Манайло довгый час не муг малёвати позад свої занятости иншыми важными ділами. Матеріал сьої выставкы – резултат пувручної – єдноручної роботы.
Но послі сих многых вопросув, можу вас успокоити, ош отвіт буде єднозначный: Андрій Манайло дуже талантливый художник, котрый має необыякі способности, прекрасні гены, котрый на сюй основі, т.е. на основі свого таланта и способностей, у кунци кунцюв создав живопис, наповненый особностными цінностями.
Про сисі гены, про предкув, про традиції хотівим зачати говорити и рахуву важным уповісти дашто про создателя школы - Федора Манайло, уповаючи и на вто, ош ищи буде сього рока честованя Федора Манайло, бо родився вун у 1910 році, то-есть сього рока буде отмічатися 100 рокув вуд дня його рожденія. Дуже добре, што межи нами присутутствує Иван Манайло, котрому мы туй открывали выставку минулого рока. Нас переполняє радостью, ош и у Йожефварошськуй галереї, як и у Ержибетварошськуй, тоже открылисьме выставки и теперь можеме привітствовати Ивана дниська уєдно из його оригінальным каталогом. Достовірно можу уповісти, ош Андрій - дуставший вуд своих предкув сильні гены, способный на самостоятельноє продовженя майстерства живописи - одновременно є продолжателем и діда, и отца. А што интересно, ош у тот же час и не є продолжателем. Вун є личностьов, котра иде своим путём. Мож судити по його роботам, ош продолжателем є у тому, што и йому дуже близька природа, и вун є дуже колоритным, любить шилиякі цвіта, т.е. великий любитель фарб. И у сьому роль зыграла наслідственность. Но при сьому живопись Андрія интимна, лірична, його занимає тема внутрішнього світа. Можу и так уповісти, ош кидь його отец и дідо пуйшли по пути восточных традицій живописи, у частности русинськых, Андрій иде по пути скорше западно-европськых традицій, у частности импрессіонізма. Його искусство создає свободну легку атмосферу. Я так думаю, ош вун є художником впечатленія. Вун передає на полотні не конструкціи ідей, а отражає собственні реальні впечатленія и вуддає їх нам. Картины, котрі мы туй видиме, є данью його літнім мандрованям. Сесе юг, медітераніум. На центральнуй стіні – не світ Карпат, сесе тепла гаряча містность, айбо не берег моря, може се Греція вадь Черногорія. И изображеніє сього полуденного пейзажа, из грозном, рослинами, горами завто вызыває вниманіє, бо они просто предстають перед нами. У них чувствуєся великий простор, перспектива, што характерно и діла живописи отца и діда.
Мы видиме серію робот Андрія из дуже характерными натюрмортами. Айбо на самому ділі се не натюрморты, а картины-цвіты. Я вижу лем єден настоящий натюрморт, так, як треба из натуров, из фруктами, ростинами у вазі – у традиціонному художетсвенному стилі. А на другых картинах цвіты ніби летять по полотну. Хочу обратити вниманіє на вто, што поражає зрителя – на легкость, воздушность сих прекрасно намалёваных цвітів. Что є ищи необыкновенным – у темі цвітув точно так присутствують цвітущі, як и уже завянувші. Чувственна шкала дуже широка – у єдных картинах мож увидіти великоє жизнеутвержденіє, а на другых – почувствовати настроєниє смутка. И сисю широку жизнеутверждающу шкалу Андрій дуже оригінально выражає. Легка и дуже културна манера його письма, колорит и пудбор фарбы дуже гармонічні. Дуже привлекає вниманіє єдна из його послідных фігуральных робот, представлена на мольберті. „Збор яблок”, котра може ищи и незакончена. На нюй видиме добре скомпоновані три фігуры. Можу лем пожелати автору писати роботы и у такому стилі. Вун має и на йсе великі способности.
Андрій Манайло пройшов доброє ошколованя не лем у діда и отца, а и у офіціалных художественных институціях. У 1989 році зачав учитися у Лембергському Інституті Вытварного и Прикладного Искусства, айбо позад переїзда у Мадярщину у 1993-му, мусів перевестися у Лембергський Поліграфічный Институт на заочне отділеніє графіки, де и дустав диплом. Його дипломна робота заслужує особого вниманія. Завто предлагаву вам перелистати художественный альбом родины Манайло, де найдете графіку Андрія на тему деревляных церков Подкарпатя. Сися графіка свідітельствує про огромну рисовальну подготовку Андрія.
Дорогі гості! Даты януара є воистину особенні. Булшость из вас знає, ош 15 януара 1978 рока умер Федор Манайло (тому уже 32 рокы минуло!), 16 януара 1942 рока родився Иван Манайло. Перед тым, як открыти выставку Андрія Манайло, я хотів бы выділити то, ош вун выбрав дуже удачноє названіє: „Многоцвітный світ природы”. И дійствительно, сися многоцвітность є дуже характерна для нього. Вообще, тоті художники, котрі малювуть природу, часто роблять рутинно, беручи усе тоту же пору рока. У роботах Андрія мы видиме разнообразіє, особенну разноцвітность, што дуже-дуже привлекає и впечатляє.
Я желаву Андрію великых усіхув не лем у політиці, а и у искусстві. Я радувуся, што и вун родився у януарі и продолжає шор великых дат. Як уже туй прозвучало, вун родився 14 януара. Говорячи про нього, я уже раз розказовав, ош 14 януара – сесе великый день, бо сього дня родився и дуже знамый мадярськый художник XX ст. из світовым имням – Енёв Барчай. Великий примір! Я иппен завто ищи раз гратулуву Андрію Манайло, желаву йому далнійших значительных успіхув на його самостоятельному творчеському пути и из радостью предлагаву Вашому вниманію сисю выставку, котру рахуву дуже успішнов!
Др. Балаж Феледи, Будапешт, 2010.01.17.

Дружеский шарж от товарища, собрата по кисти, художника Бонди Бродия...

Імпрессії, чувства, природні феномены у образах Андрія Манайло

Творчество Андрія Манайло, котрому сього рока ся исповнило 40 рокув, отображає русинськоє універзалноє искусство. „Корифеї Подкарпатя” точно так влияють на нього, як і духовность западно-европейської живописи, созерцаніє окружающого пуд час мандровань, точно так инспірувуть його, як візуалні впечатленія у рудному краю.
Творчеський путь художника Андрія Манайло - як продолжателя и послідователя династіи художникув, формовався у тот час, коли вун став и общественным діятелем – председов Вседержавного Самоуправления Русинув Мадярщины, завто вун муг посвятити творчеству, наповненному сомненіями, пробов сил и тяжкостями – короткий час. Айбо якраз процес творчества вызыває у ньому гармонію, ощущеніє щастя. Вун малює любовно, кажда його робота – як дарунок своим любимым близькым. Андрію Манайло дуже помагавуть поддержка родины, котра цінить атмосферу живописи, його обаятельна жона Ондіка, художник-прикладник, инстиктивноє чуство свого призванія, радость будущого творчества, віра у силу свого таланта. Вун творить упорно, концентровано и радостно. Коли вун готовиться до выставок, у його сознанию усе предстає процес творенія из ушыткыми радостями и страданіями. Сила и ліричность восприятія исходить из його красок. Свої впечатляющі пейзажі вун дуже добре організовує у композиціи, сим нібы провозглашає важность непосредственного отображенія природы. Своєобразным є його ліричный, айбо не идеалістичный способ изображенія, на його картинах присутствують каждодневні явленія неповторимої природы.

Мож отмітити, ош його композиціонні художественні
проявленія дуже розвилися. Навірно, сесе мож дяковати
влиянію окруженія, у котрому Андрій постоянно находився,
также влиянію знамого діда и отця, подготовка усе частішых
сімейных выставок. Шедевры прошлого и днишнього, де
содержаня выражаєся новыми методами, формами, ніжными
цвітами, фарбами… Натюрморты, многоцвітность природы,
композиціи, основані на кавалькаді фарб, возбуждавуть у зрителюв сильні чувства при обозрению краєвидув разных пор рока, гор, поточкув, хыжок, на котрых усе мож увидітигармонію думок и чувств. На пейзажных картинах художника не видиме много фігур, айбо на фігуралных видко, ош
вун може сильно сфокусовати вниманіє на фігуры, котрі изображає реалістично, без прикрас. Облик фігур вызывать у зрителя радость житя, ушытка природна атмосфера способствує передачі настроєнія изображеных фігур. Позиравучи на роботы художника, наповнені світлом, мож утверждати, ош його дуже интересує художественна передача игры світла на полотно.
Золотисті, помаранчові, жовті, лилові, зелені фарбы на полотнах є особенным
явленієм. Художник представляє природу у ушыткуй її красі, выражавучи
собственні думкы, чувства так, як вун оцінює світ. Вун по-особому изображає якусь часть природы, тым самым нібы оживляє її. Його дерева прекрасні, просто волшебні, особенно игра цвіта и світла. Они создавуть таку гармонію, котра нібы освобождає дерева, кусты, горы вуд застывшого положеня, а воображеніє зрителюв направляє у далекі дімензіи часа. Мы присутствуєме там, де Андрій Манайло представляє сись прекрасный, гармонічный світ церузов и пензликом.
Марія Ортутай